Het tehuis van Yu

Vandaag hebben we een hele lange en indrukwekkende dag gehad.
We zijn naar het tehuis van Yu geweest. Dit was vier uur heen en vier uur terug.
We zijn nu erg moe van de reis en de indrukken. We weten dat Yu een goed tehuis heeft gehad.

We gaan nu vroeg onder de wol en een uitgebreid verslag volgt........

Hierbij dan het verslag van gisteren.

Om half negen kwam Cordelia ons halen. Eerst samen nog de kleertjes in mooie tasjes gedaan. Toen begon de reis van vier uur naar het tehuis. Langs grote steden en stukken met alleen natuur. Wat hing er veel smog.
Onderweg een keer een sanitaire stop gemaakt. Mama heeft voor het eerst boven een gat gehangen.

Rond half twaalf kwamen we aan bij het tehuis. Toen ik voor de poort stond moest ik even huilen. Ik snapte er niets meer van.

Toen kwamen er twee mensen naar buiten. Het waren Mrs en Mr Hoo. Zij zijn de leiders van The House of Grace. Een kindertehuis opgericht door Sandra King uit Nieuw Zeeland. Het is een kleinschalig tehuis waar alleen special need kindjes zitten die naar het buitenland gaan.
Papa en mama kregen heel veel informatie over mij. Er was een boekje met mijn ontwikkeling. Ook waren er foto's en zelfs filmpjes. Mr Hoo zet ze op een schijfje en stuurt deze op naar Nederland.

Mrs Hoo vertelde veel over mij en mijn karakter. Ze zei dat ik een open en spontaan jongetje ben, maar erg moet wennen aan nieuwe situaties. Papa en mama konden veel vragen. Mrs Hoo vertelde veel te herkennen in het gedrag dat ik nu vertoon. Maar ze zei ook tegen papa en mama dat ze me af en toe gewoon moesten laten huilen. Ik moet maar even de tijd krijgen om te wennen. Zij zijn de baas en niet ik. Mr Hoo vertelde dat hij mij weleens in mijn bedje zette als ik driftig was. Hij keek dan door het raam naar mij totdat ik rustig was.

Ik was ondertussen meegenomen door mijn verzorgsters en kreeg samen met Ebbe een bord pap met verse pompoenmoes.
Ook mocht ik nog even spelen. De andere kindjes kwamen ook. Het was erg gezellig.
Ebbe vond het ook erg leuk.

Papa en mama vonden het erg fijn om te weten dat er goed voor mij gezorgd was. Mr en Mrs Hoo zijn mensen die met veel liefde hun werk doen. Zij geven de kinderen veel persoonlijke aandacht en stimuleren de kinderen echt.

Toen gingen we nog even naar de moestuin. Papa en mama kregen verse wortels mee. Ook heeft Mr Hoo nog wat aarde en twee stenen in een bakje gedaan.

Daarna moesten we nog even naar het grote gebouw ernaast. Daar wachtte de vice-directeur van het Social Welfare Institute ons op. The House of Grace valt onder het SWI.
Na een kopje thee en een foto bij de poort waar ik was gevonden gingen we weer weg.

Papa en mama zijn met Cordelia nog wat boodschappen gaan doen. Ik viel lekker in slaap in de buggy.

Nog wat eten en toen de terugreis.

Eerst een tijdje bij mama op schoot en daarna bij papa. Ik begon een beetje los te komen. Ik heb gespeeld en kiekeboe gedaan. Ik maakte ook geluidjes en heb zelfs hard gelachen.

Op de hotelkamer was het weer terug bij af. Ik moest weer de hele tijd huilen.

Maar goed dat er nu wat rustdagen aan komen. Misschien dat het dan wat beter gaat....